دو راهی

وبلاگ نویسا وقتی توی دنیای واقعی تنها میشن، وقتی کسی نیست باهاش حرف بزنن، حرفاشونو پست میکنن...اگه بی پروا باشن یا براشون مهم نباشه کسی میشناسشون یا نه میان کامل مینویسن...اگر نه به همون کلید واژه یا نوشتن یه جمله که فقط خودشون میفهمن یعنی چی، بسنده میکنن.

سر یه دوراهی مزخرف گیر کردم... نمیدونم برم یا نه

این هفته کلاسامون تشکیل نشد...استادمون که تاکید کرد حتما این هفته بریم دانشگاه، زده رفته. 

حالا فقط میمونه 4شنبه و 5شنبه ی هفته ی بعد که با یه استاد دیگه کلاسمون آیا تشکیل بشه آیا نشه... نمیدونم برم خونه یا بمونم...

از یه طرف این همه راه اومدم حیفه برم و غیبت بخورم... از یه طرف اگر برم میتونم تا بعد از تاسوعا عاشورا کلی خونه باشم....

کاش دوتا بودم با اون یکی خودم مشکرت میکردم!