می خواستم من پادشاه کشورت باشم

دروازه را تسلیم شاه دیگری کردی

بر لشکر احساس من آتش کشیدی زن

زن بودی اما خوب خوب اسکندری کردی

در انحصار پادشاه دیگری بودی

در اقتدار سایه ام تردید می کردی

کشف حجابت باعث بد نامی ات می شد

باید مرا از کشورت تبعید می کردی

در امنیت بودی ولی با ماجراجویی

لبخند را با اخم تاتاری عوض کردی

تاریخ حیرت کرد وقتی که رضاخان را

با شاه های عهد قاجاری عوض کردی

جغرافیای من درون نقشه ها گم شد

وقتی که حتی پایتختت هم فرو پاشید

حالا تحصن می کنی؟سودی ندارد شعر

مشروطه شلیک قوای دشمنش را دید

خواندم ولی افسوس که از یاد من پر زد

در قصه ی فرهاد چیزی غیر حسرت نیست

من دوستت دارم ولی تو راست می گفتی

"لعنت به تاریخی که حتی درس عبرت نیست"

مهرداد عرفانی