اینجوریه که...
پنجشنبه, ۲۳ مهر ۱۳۹۴، ۱۲:۱۹ ق.ظ
من واسه سه تا عقد خیلی خوشحال شدم،یکی عقد پسر عمه م،یکی دختر عموم، یکی عقد بهاره هم اتاقیم(همون که روز ازدواج امام علی و حضرت فاطمه عقدش بود)؛
از بین همه ی اون خوشحالیایی که واسه عقد بهاره داشتم،تنها دلیلی که باعث شد ناراحت باشم این بود که دیگه خوابگاه نبود که بخواد کمرمو ماساژ بده!
دلایلی که دوست ندارم شبا کسی بخوابه:
1-دوست ندارم کسایی که دوسشون دارم خواب باشن، دوس دارم بیدار باشن که هرموقع کارشون داشتم بهشون دسترسی داشته باشم
2-از تاریکی میترسم
3-از تنهایی میترسم و تنهایی خوابم نمیبره و دوست ندارم خودم تنها کسی باشم که بیدارم
4-دوست دارم قبل از همه بخوابم، یعنی وقتی میخوام بخوابم بقیه بیدار باشن که البته همیشه عکس این قضیه اتفاق میفته و خودم آخرین نفری ام که میخوابم
هرشب بچه ها با این جمله های من روبه رو میشن که:
خوابتون میاد؟!
میشه نخوابین؟
دوست ندارم بخوابین...
هرشب هم منتظرن تا من این جمله ها رو کامل بگم بعد برن بخوابن! چه نامردایی ان!
وقتیم یادم میره یاد آوری میکنن!
وقتی هم که میگم ،میگن واویلاااا بازم شروع شد!
با یه دردسری چند دقیقه بیشتر بیدار نگهشون میدارم!!
به خاطر من یه لامپو روشن میزارن وقتی من خوابیدم خاموشش میکنن...! اینو هم وقتی فهمیدم که 3_4شب بود خودمو به خواب زده بودم،یعنی چشمامو بسته بودم؛ بعد اونا فک کرده بودن من خوابن،همه ی چراغا رو خاموش کردن!
حتی یه شب خوابیده بودم، نصف شبی پا شدم دیدم لامپ خاموشه و در هم بسته و منم که تنها!
پا شدم درو باز کردم و لامپ رو روشن و فرداش به بچه ها گفتم!
گفتن نه ما لامپو روشن گذاشتیم و درو هم باز چون میدونستیم میترسی...بعد اون جدیده گفت من خاموش کردم...نمیدونستم میترسی!
