چه اسم قشنگی داری

آدم کیف می کنه از داشتن همچین دوستایی

یاعلی

داستانشو نمیدونستم!!!!

ممنون بابت داستان و درس

آخرش با این هدرت میکشیمون. اگه عکسو تو بلاگ آپلود کردی بزن اندازه واقعیش بعد اون لینکو بذار تو هدرت. کشت ما رووووو :/

دومی اندازه واقعیش میذاره

عکس کوچیک آپلود کن بعد اون آدرس اندازه واقعی عکس رو بذار جای عکس هدر تو قالب

ببخشید که رک میگم -_-

کسی که میگه خرافاتی نیست، قریب به یقین موقع مشکلاتش نیازی به داستان های دینی نداره. ما داریم روی کره زمین زندگی میکنیم. کره ای که تنها ستون محکمی که میشه بهش تکیه داد علمه. مسلما که انتظار ندارید وقتی خدا بببینه بدنمون کرم زدست و اینجور حرفا و بازم چیزی نگیم بیاد حالمون رو خوب کنه. البته شما میخواستین حال دوستتون بهتر شه و این نشون از مهربونی و خوب بودن شماست. اما گاهی اوقات دامن زدن به عقایدی که فقط از طریق مذهبی قابل توجیهن، همون اندازه که برای بعضی ها آرامش بخشن، پاسخ گوی نیاز خیلی ها هم نیستن.

من عالم نیستم و دانشم هم از خیلی ها پایین تره، اما بنابه تجربه ای که بعضا در چند مورد داشتم پیدا کردن راه حل های راه گشا در مورد مشکل فرد مقابل و در آخر از همه ایجاد انرژی مبثت و به نوعی، تلقین موفقیت، میتونه نتیجه بهتری داشته باشه. البته که هدف شما ایجاد انرژی مثبت بود، ولی گاهی اوقات ذکر نمونه هایی مثل داستان شما «برای برخی افراد» انرژی مثبتی ایجاد نمیکنه.

این صرفا نظر من بود و مسلما میتونه اشتباه هم باشه.

بیان خوبی داری

در ضمن من آسیپولیکا رو ترجیح میدم 

داستان خوب تعریف میکنیا :) یک نفس.