از اون 3 روزی که خوابگاه نبودم،یه روزشو رفتم سر مزار شهید جاویدی،فسا

شهیدا همشون کرامات دارن...همشون

بی سیم چی شهید بود و از این شفا یافتن ها و کمک ها و دستگیری ها و کرامات شهید تعریف کرد

خبلیا متوصل شدن و حاجت گرفتم.دوست بشین با یه شهید و ازش کمک بخواین،روتونو زمین نمیندازه

+حرفای بالا رو شنیدم فقط. اگه واسم اتفاق افتاد و به حاجتی که توی دلمه رسیدم...میام میگم متوصل شین به شهدا. وگرنه...

امشب به اندازه ی کافی داغووون شدم...نمیشه،به هر دری که میزنم نمیشه.تا ببینیم شهدا چه میکنن...منتظریم...