اما الان رو زمینم خستگی دَر کنم ;)... وقت پروازم میرسه دوباره :)))

نوای اسرار آمیز اریک امانوئل اشمیت

خیلی کتاب خوبیه خیلی.

.

هشتگ خطر ریزش سنگ نمک!

و ناگهان کامنت دانی را گشودیم باشد که رستگار شوید!

جادوگر ها نوشته رولد دال 

دره گل سرخ نوشته آسترید لیندرین

تو رده کودک و نوجوان

وداع با اسلحه، ارنست همینگوی

خوشه های خشم ، جان اشتاین بک

تو رده بزرگسالان

و عبور از مرز جهنم و کتاب مسیر سبز هردو نوشته استفن کینگ ژانر وحشت و خیال پردازی

اول اینکه، کتاب در موردِ شخصیتی به نامِ قیداره؛ مردی که با پهلوون تختی کشتی می‌گرفته؛ جوون مرده؛ گاراژداره و راننده‌های زیادی براش کار می‌کنن و البته بیشتر از از راننده‌ی گاراژش بودن، مریدشن. توی رمان شخصیتی هست به نامِ آقاسیدگلپا :) و این آدم از اون سیدهای به قولِ قیدارخان، باطن‌داره...

یه‌جور جامعه‌ی آرمانی رو شاید می‌خواسته نشون بده. اینکه می‌تونیم جامعه‌ی خودمون رو خودمون، جوری که دوست داریم بسازیم اما الگویی که امیرخانی می‌ده، ترکیبی از آیین‌ها، سنت‌ها، عشق و خداست :)

البته که خیلی‌ها دوستش نداشتن. 

یک، نثرِ امیرخانی موردِ پسندِ خیلی‌ها نیست. اما من خودم شخصاً نثرهایی که به شعر نزدیکی دارن رو خیلی می‌پسندم. نثرهایی که قصدِ زدنِ حرف‌های خوب دارن، توی لفافه‌های پیچیده. همچنانکه نادرِ ابراهیمی رو بی‌نهایت عاشقم اما خیلیا دوستش ندارن :)
دو، امیرخانی یه ویژگی توی کتاب‌هاش داره که اینو منم دوست ندارم. ازنیم‌فاصله زیادی استفاده می‌کنه و خب علاقه‌ش اینه شاید، انتخابش اینه شاید، می‌خواد متفاوت باشه شاید. هرچی هست من خوشم نمی‌آد. مثلا «امروز و دیشب» رو می‌نویسه «ام‌روز و دی‌شب»

سه، اینکه هیچ اتفاقِ هیجان‌انگیزی توی داستان نیست. بیشتر یه روالِ آرومه، یه جریانِ ثابت.

و من دوستش دارم چون نثرش دلبره و مهم‌تر، چون توی نوشته‌هاش جنون رو حس می‌کنم. جنون نه به معنای بدش؛ جنون در معنای آدمی که احساساتش خاصِ خودشه. آدمی که زیادی عاشقه....خُله...نمی‌دونم چه‌طوری بگم. چون خودم خُلم و معنای خل برام واضحه. یعنی... دیوونه‌س دیگه. چی بگم :(

+ حالا بگی قیدار رو خوندی بعد از اینهمه فَک که زدم. آی بخندیم :)

+ اگه چیز...تاریخ بیهقی رو یه گزیده‌ای چیزی بگیر بخون. خیلی جذابه لعنتی...بعد این مرحوم(بیهقی) انقدر جذاب از کارای بی‌شعورانه‌ی امیرمسعود تعریف می‌کنه می‌خوای بری بکشیش و تاریخ عجیب تکرار می‌شه و خلاصه...قشنگه.

+کلا امیرخانی من دوست دارم.

+ قیدار رو چون خوندنش تازگی تموم شده پیشنهاد کردم. چون من خاطرات و اتفاقات و اسامی بعد از یک‌هفته تکرار نشدن از ذهنم پاک می‌شن. قدیمی‌ترا رو یادم نیومد :/

والا...به قولِ قیدار، حق؟ :)

°_^

البته باید مذهبی باشی :) 

کلا کارای اشمیت نمایشنامه اس اما عالیه، از بس که غافلگیرت میکنه. جز کتاب من یک اثر هنری هستم که به شکل رمان نوشته.

عشق لرزه هم خوبه مال همین اشمیته.

سفر در اتاق نسخه برداری پل آستر هم خوبه

در انتظار گودو مال ساموئل بکته

این کتابه هم کتاب خوبیه. :دی

مثلا اگه گفته بودین رمان خوب خارجی میگفتم از جرج اورول بخونین. 1984رو یا مزرعه حیوانات رو. یا اینکه پیرمرد  و دریا رو بخون از همینگوی. :)

یا مثلا اگه گفته بودین رمان ایرانی خوب میگفتم نادر ابراهیمی(مردی در تبعید ابدی-آتش بدون دود.) یا اگه عاشقانه تر دوست دارید سیمین دانشور(سو وشون- جزیره سرگردانی-ساربان سرگردان). :)

ولی گفتین کتاب خوب باشه فقط.:دی

کل کتابایی که فاطمه غلامی گفته هم.

الان نامیرا و ارمیا و دختران آفتاب با هم در دست مطالعه‌ اینجانبن:/

سفر به گرای ۲۷۰ رو دوست نداشتم البته چندان. به غیر از بخش شهادت یکیشون که جیگرم کباب شد بخشای دیگه‌ش خیـــــلی دلبری نکرد. از این نویسنده دشت‌بان رو بیشتر دوست داشتم.

چون تمومشون نکردم هنوز پیشنهاد ندادم ولی عالین. دختران آفتاب البته نثرش خیلی ننره، ولی مفاهیم خیلی خیلی خیلی جذاب و مفیدی داره. رهبرم که تقدیرش کرده و اصا هلاک دیگه...

نامیرا هم که عشق ^_^  ارمیا هم که امیرخانیه و مجدداً عشق :)

قدیس 

ارمیا 

انسان کامل

سقای آب و ادب

مرد رویاها 

پدر عشق و پسر 

ممنون

^_^

به نظرم زمینه مطالعاتی رو هم بگی خیلی خوبه

دارم با این کتاب می‌میرم. بخون... خوندی فکر کنم. نه؟

بخون...

امیرخانی دیوونه‌س :))))

با خوندن هر خط و کلمه و جملش لذذذذت میبرم :)

زندگی ملاصدرای شیرازی 

البته نه اینکه بگم حتما اول اینا رو بخون ها... ولی به این ترتیب بخونی فکر کنم خوب باشه...

الان زندگیِ من به دو بخشِ قبل از ارمیا و بعد از ارمیا تقسیم شده.

حالا دارم بال بال میزنم که چی کار کنم. چی بخونم که بشه ارمیا...چی ببینم که بشه ارمیا...

چی کار کنم که طعمِ ارمیا تو دلم باقی بمونه.

ماهه این کتاب...ماهه...ماهه...ماهه

اگه دیوانه‌ای، حتما بخونش :)