هرگز نکشم منّت مهتاب جهان را

تاریکی شب‌های مرا روی تو کافیست

از سوی نسیمی که تو را کرده نوازش

یک دم به مشامم برسد بوی تو کافیست

در حسرت چشمان توأم از تو چه پنهان

با اینکه برایم خم ابروی تو کافیست

از هرچه مرا از سر و پا داده خداوند

دستی که زند شانه به گیسوی تو کافیست

مدیونم اگر تشنه‌ی لبخند تو باشم

دنیای مرا چهره‌ی اخموی تو کافیست

با اینهمه دوری، گله‌ای از تو ندارم

گاهی خبری هم رسد از سوی تو کافیست