آدم خلیفه ی تنهای خدا روی زمین است
امپراتوری که گاهی باید برگردد به آخرین سلاحش
و سلاح او گریه است …
و سِلاحُهُ البُکاء …
.
.
گدا که میبینم در دل نمیگویم راست میگوید یا دروغ ؟
کمکش کنم یا نکنم ؟
آدم خوبی است یا نه ؟
چشمانم را میبندم و کمکش میکنم تا وقتی رفتم گدایی پیش خدا نگوید که …
.
.
و من هنوز و تا همیشه به همین یک آیه دلخوشم :
“بندگانم را آگاه کن که من بخشنده ی مهربانم !”