همه جمع میشوند دور هم و حرف های یک من دو غاز میزنند آنجا! کم و بیش حرف درستی میشنوی ازشان! کلهم اجمعین معتادند اصن!

رنگ سبز وسوسه کننده اش میرود در حافظه ی تصویری ات ثبت میشود و به مثال بیت "سعدی به روزگاران مهری نشسته بر دل/بیرون نمیتوان کرد الا به روزگاران" بیرون نمی آید!

وتا میایی بنشینی عین بچه ی آدم دوکلمه درس بخوانی خیر سرت،هی آن گردی سبز رنگ وسوسه کننده می آید جلوی چشمانت و میگوید: بیا منو چک کن،بیا منو چک کن!

بعد 1 دقیقه که مینشینی و رسیدگی میکنی به امور،دیگر آیا ول کن است؟! 1 دقیقه نشستن مساوی است با حداقل 8ساعت بعد پاشدن!

حالا این که هیچ،کار از آنجا سخت تر میشود و امور از آنجا بیخ پیدا میکند که تو بشوی مدیر! یک مدیر با هیچ مقدار درآمد و از 24 ساعت،28/5 کار!

یعنی اصلا شک نکنید این کار آمریکا و اسرائیل است! 

بعد هی شارژ نت ایرانسلت تمام شود و تو هی هر ماه ایرانسل را پولدار تر از ماه بعد بیابی، هی حجم اینترنت خانه را تمام کنی و کمر وای فای بیچاره را بشکنی و صدای اهل بیت بلند شود که وات آر یو دویینگ؟ سی آس تراس پیلیز!

و تو بگویی من یک مدیر جنتلمنم! و مادرت هی پا بشود الکی مثلا برود پز تو را جلوی فک و فامیلی که دارین بدهد و بگوید فرزند دلبندم مدیر است؟!

در اینجا مفتخرم بیتی را بخوانم در این باره " شتر در خواب بیند پنبه دانه/گهی لپ لپ خورد گه دانه دانه"

+البته من مدیریت هیچگونه گروهی را بر عهده ندارم.کلی گفتم.همگانی مثلا!

+مامان تهدید کرده بود گوشی من،خواهرم و بابا را خواهد گرفت! که هی در واتس اپ و نت نچرخیم و بیاییم بنشینیم دور هم به گفت و گو و بحث و تبادل نظر

الان نتمان قطع شده و آرزوی مامان برآورده گشته و شادمان است!

+نت قطع شد،رفتم با خانواده ام کمی بیشتر آشنا شوم، آدمهای خوبی به نظر میرسند ؛)