شعر و غزل چه داری؟ 9

خسته ام مثل جوانی که پس از سربازی

بشنود یک نفر از نامزدش دل برده

مثل یک افسر تحقیق شرافتمندی

که به پرونده ی جرم پسرش برخورده

خسته ام مثل پسر بچه که درجای شلوغ

بین دعوای پدر مادر خود گم شده است 

خسته مثل زن راضی شده به مهر طلاق 

که پس از بخت بدش سوژه ی مردم شده است

خسته مثل پدری که پسر معتادش

غرق در درد خماری شده فریاد زده

مثل یک پیرزنی که شده سربار عروس

 پسرش پیش زنش بر سر او داد زده

خسته ام مثل زنی حامله که ماه نهم

 دکترش گفته به درد سرطان مشکوک است

 مثل مردی که قسم خورده خیانت نکند

زنش اما به قسم خوردن آن مشکوک است

خسته مثل پدری گوشه ی آسایشگاه

 که کسی غیر پرستار سراغش نرود

خسته ام بیشتر از پیر زنی تنها که 

عید باشد نوه اش سمت اتاقش نرود

خسته ام کاش کسی حال مرا می فهمید

 غیر از این بغض که در راه گلو سد شده است

شده ام مثل مریضی که پس از قطع امید

در پی معجزه ای راهی مشهد شده است...

علی صفری

در حالی که 8 فروردین 96 عه

ساعت7:19 صبح...گوشی یکی از اعضای خونواده داره ربنا میخونه :||

+گفتم تعجبمو با شما تقسیم کنم =))

شعر و غزل چه داری؟ 8

عاشق شده ام بر تو

تدبیر چه فرمایی؟!

از راه صلاح آیم ...یا از در رسوایی؟!

+بگو لامصب، دهع!

+تیریپ عاشقانه طوری :))

این فکر کردنا...

یکی بیاد مسئولیت این حجم از حمله افکار رو بر عهده بگیره

23 سال، تمام!

یکی از سخت ترین کارهای دنیا هم اینه که به کسی که تولدشه بفهمونی چند سالشه! و من سالهاس درگیر این موضوعم و فکر میکنم باید در این زمینه رسالتم رو به انجام برسونم! مثلا امشب 50_60 نفر سر 22 یا 23 ساله بودن داشتن همدیگه رو قانع میکردن و در نهایت هم به نتیجه ای نرسیدیم! هر کس حرف خودشو قبول داشت! :دی

+آدم که 23 سالش میشه شمعای 23 سالگیشو فوت میکنه و فرداش میشه 23 سال و یه روزش که وارد 24 سالگیش میشه یعنی. بعد الان چرا باید شمعای 22 سالگیشو فوت کنه؟! 

یکی بیاد اینا رو قانع کنه من خسته شدم :)) :|

شعر و غزل چه داری؟ 7

ساعتم تنظیم مى گردد به وقت کربلا

هم قدیماً هم جدیداً دوستت دارم حسین!

خواب امام زمان

رویای نیمه شب رو تموم کردم. عالی بود! علاوه بر موضوع داستانیش، پشت پرده ش خیلی چیزای دیگه م همراش بود که جذاب ترش کرده بود. خلاصه اینکه ما دلمون امام زمانو خواس! و بدجووور هواشو کرده بودم...بدجووور!
بعد از همین یکی دو روز خوندش... امروز خواب بودم و نیم ساعت مونده به سال تحویل از خواب پا شدم :|
شب قبلش عروس داشتیم و خسته و کوفته بودم خب :|
قبل بیداری داشتم خواب میدیدم. یه آقایی بهم زنگ زد و گفت من امام زمانم. اگر میومدی ناحیه و بیشتر دقت میکردی منو میدیدی. صدای قشنگی داشت! و با لباس سبز پاسدارا توی خواب تصورش کردم. با موهای کوتاه مشکی. هم ندیده بودمش و هم پشت گوشی که باهام حرف میزد از نیمرخ میدیدمش! تازه در مورد سرپرستمونم بهش گفتم. گفتم چقدررر دلم میخواسته برم راهیان نور و ایشون برناممونو کنسل کرده... کلا داشتم از مشکلات خوابگاه توی خوابم واسشون گله میکردم!
کسی که حرف مارو گوش نمیده. مگه به امام زمان بگم مشکلات خوابگامونو حل کنه =))

سفره های عیدتون رنگی رنگی

و بووووم!

سال نوتون مبارک!

شعر و غزل چه داری؟6

ماه من چهره براَفروز که آمد شبِ عید 

عید بر چهره چون ماهِ تو می باید دید...

شهریار

اجازه هست دهنم وا شه؟

با این پسرایی که بدون یاالله گفتن میان توی مجلس زنونه، باید چیکار کرد؟

که تموم شه این دلشوره و دغدغه ی لعنتی...

میشه برام دعا کنید؟ 

گرچه خوشبخت است هرکس که پسر دارد ولی، غالبا لطف خدا مشمول دختردارهاست

خوشبختی مثل وقتی که خواهر کوچولوت پول توجیبی مدرسه ش رو چند روز خرج نمیکنه تا بتونه برات یه هدیه به عنوان عیدی بخره...

شعر و غزل چه داری؟ 4

حالتی بین گریه و خنده، بین خوابیدن و نخوابیدن

مثل یک مرد خسته ی جنگی با تمام وجود جنگیدن

حالتی منقلب بدون وضو، بی سلوک و سُجود و سجاده

مایعی لای مردمک هایت مثل بغضی که سالها مانده

میگن تو هر عید این کارته! و خب خودم میدونم!

اون از خریدا و سوغاتیای عید پارسال که یه نفر به همراه وسایلش اشتباهی برده بود، و اینم از وسایل امسالم که اومدم خونه نبودن. و نمیدونم کجان!

بهار

نماد بهار واسه من سرزمینیه که آنه شرلی سوار بر کالسکه ی تک اسبش از بین اون همه درخت شکوفه رد میشد... در حالی که روی سرش شکوفه های صورتی میریخت...

هوای دورتون چه حسیه؟

بوی عید میاد اینجا. آدم بوی مناسباتو رو توی شهر خودش خوب میفهمه. من حس عید رو با این هوا میشناسم... 

شیراز که بودم نه محرم رو حس کردم محرمه...نه ماه رمضون رو... نه بهار رو... مطمئنا واسه منی که اونجا غریبم هواشم واسه من غریبه... منی که 20 سال توی شهر خودمون زندگی کردم هوا رو به همون حالتی که توی هر مناسبت بوده میشناسم.

ما یه استاد داشتیم از تهران میومد شهرمون. اون موقعی که پشت کنکوری بودم. اینجا زمستون بود بعد استاد میگفت هوا بهاری و عالیه! واسه ما هوای بهاری اینی که میگفت نبود! هوای بهاری گرم تر از این بود و خنک. ولی استاد اصرار داشت به همین هوای سردی که ما رو به یخ زدن وا میداشت بگه بهاری! البته تقصیری هم نداشت... هوای بهاری اونا عین زمستون ما سرد بود...

نمیدونم تا بحال به همچین چیزی دقت کردین یا نه؟

شعر و غزل چه داری؟ 3

پشت رُل، ساعت حدودا پنج ، شاید پنج و نیم

داشتم یک عصر بر می گشتم از عبدالعظیم

ازهمان بن بست باران خورده پیچیدم به چپ

از کنارت رد شدم ، آرام گفتی: مستقیم!

زل زدی در آینه اما مرا نشناختی

این منم که روزگارم کرده با پیری گریم

رادیو را باز کردم تا سکوتم نشکند

رادیو روشن شد و شد بیشتر وضعم وخیم

بخت بد برنامه موضوعش تغزل بود و عشق

گفت مجری بعد" بسم الله الرحمن الرحیم" :

یک غزل می خوانم از یک شاعر خوب و جوان

خواند تا این بیت که من گفته بودم آن قدیم:

"سعی من در سربه زیری بی گمان بی فایده ست

تا تو بوی زلفها را می فرستی با نسیم"

شیشه را پایین کشیدی رند بودی از نخست

زیر لب گفتی خوشم می آید از شعر فخیم

موج را تغییر دادم این میان گفتی به طنز:

"با تشکر از شما راننده ی خوب و فهیم"

گفتم آخر شعر تلخی بود ،با یک پوزخند

گفتی اصلا شعر می فهمید!؟ گفتم: بگذریم...

کاظم بهمنی

زی زی

نشسته بودم روی صندلی توی حوزه ی انتخابات. انتخابات دانشجویی.نماینده ی یکی از کاندیدا بودم. نقش نظارتی داشتم  :| و به جهت سر رفتن حوصله سرمو برده بودم توی گوشیم. یکی از آقایون روبه روی من ایستاده بود که گفت زی زی. جا خوردم. سرمو بالا نیاوردم و گفتم میمونم تا به یه چیز دیگه و محترمانه صدام بزنه! زی زی چیه زود پسر خاله شد؟! که باز گفت زی زی. سرمو اوردم بالا و با تعجب گفتم با منید؟ به پشت سریم اشاره کرد و گفت نه. 

پشت سریم که بود؟ :|

مشتاق دیدار

پارسال هم دعوتنامه فرستادین. چه هماهنگی ها شد برای اومدن که آخرش شد موندن. نرسیدن. لیاقت دیدار شما رو نداشتن... دلم سوخت... دلم سوخت...

امسال... دعوتنامه فرستادین و با جان و دل و هزار و صد شوق لبیک گفتن. که ببینم روی ماهتونو. چرا من لایق دیدار نیستم که دو روز مونده به دیدنتون خراب میشه همه چی؟ این بی لیاقتی منه یا زیرآب این دعوت نامه رو زدن توسط یک عزیز!!!

من این دل سوخته رو از یک سال پیش دارم یدک میکشم... من دلم آدم شدن میخواد... نزنید زیرش...اجابتم کنید...

نفوذی

یه گروه دانشگاهی داریم که اونجا نماینده های هر کانون با توجه به پیشنهادات برنامه میریزن و ایده میدن و میبرن تو مرحله ی اجرا. یکی از مسئولین دانشگاه هم که نمیدونم به چه طریقی عضو شده بود اونجا بود. اسمشو نمیدونستم و نمیدونستم کدوم قسمت کار میکنن و نمیدونستم چجوری اونجا اومدن... به خاطر نظراتی که بین نظراتمون میدادن ازشون پرسیدم: شما؟ گفتن یه نفر. بعد از چند روز باز پرسیدم شما؟ گفتن بنده خدا. گفتم قیافتون آشناس مطمئنم یه جا دیدمتون. باز معرفی نکردن. منم گفتم بچا نفوذی داریم. سیل پیام ها بود که میومدن پی وی و ایشونو بهم معرفی میکردن! بعد هم خودشون توی گروه  فرمودن فلانی هستم مسئول فلان جا و الان هم مسئول فلان قسمت و نفوذی هم نیستم!
منم گفتم بچا منو توی دانشگاه لو ندین!!!

امروز رفتم همون قسمتی که ایشون کار میکنه، تا حالا کارم بهشون نیفتاده بود و طبیعتا ایشون هم منو نمیشناختن... بعد تا منو دیدن گفتن که: من نفوذی ام ها؟! گفتم: کی گفته؟!
گفتن: یه بنده خدا! گفتم خب شاید اون بنده خدا شما رو نمیشناخته... ! خنده م گرفته بود در حالی که پشت مانیتورش خودمو پنهان کرده بودم!

+مگه دستم نرسه به اون کسی که منو لو داد!