روزمون مبارک! و یک سری ماجرای پیرامون
یه تبریک اساسی، جانانه، به همه ی دانشجوها
از همه نوعی که باشن؛
کسایی که همیشه سر کلاسشون میان، کسایی که اصلا نمیان،کسایی که گاهی میان گاهی نمیان ولی بیشتر سعی میکنن نیان
کسایی که واسه مدرک اومدن، کسایی که واسه علم اومدن، کسایی که کلا همینجوری اومدن...تفریحی...!
یه تبریک به شیطونا، تیکه پرونا، به چاخانای زیر برگه امتحان،
اونایی که از دم مخالف لغو امتحانن، اونایی که پایه ی لغو امتحانن
کسایی که سرشون تو کار خودشونه
تبریک به ترم اولیا، ترم آخریا، دومیا سومیا چهارمیا پنجمیا شیشمیا هفتمیا!
به ورزشکارامون/ بسیجیامون/ کربلاییامون
نمره اولا و دوما و سوما و از آخر اولا و اون وسط مسطا از همه بیشتر حتی!
به اونایی که هر روز پامیشن از شهر خودشون میان و باز برمیگردن ،به بچه خوابگاهیای گل و عزیز و دوست داشتنی (مدیونید فک کنید منم جزوشونم!)
به اونایی که شبای امتحان تا خود صبح بیدارم و درس میخونن و بساط چای و قهوشون به راهه؛ به اونایی که شبای امتحان هم عین خیالشون نیست
به اونایی که نمیخونن و وسط خواب پامیشن میگن استرس امتحان فردا رو دارم و باز می خوابن
جا داره یه تبریک هم بگم به استادایی که یه همچین دانشجوهایی دارن
خلاصه همه و همه؛
روزتون، روزمون خیلی خیلی مبارک! به افتخار خودمون
+استاد اومد درس بده...گفتم استااااد روزمون مبارک!
گفت عه یادم نبود...بسم الله الرحمن الرحیم...روزتون مبارک!
بعد اون متن بالا رو که دیشب نوشتم و امروز توی سالن همایشا پشت تریبون واسه هم دانشگاهیای خوندم، اومدم بشینم...صندلیم دقیقا پشت صندلی استاد میشد...برگشت یه لبخند زد بهم....استاد باحالیه!
اومد درس بپرسه و ماهم به دلیل امتحان میکروبی که داشتیم دیگه فارماکولوژی نخونده بودیم...گفتم استاد من نخوندم...گفت شرمنده اخلاق سایبری ام...
به من میگه سایبری!همیشه!
- ۹۴/۰۹/۱۶
"«کارل راجرز» تنها آن کسی "تحصیل کرده" است که، آموخته تا چگونه یادبگیرد و تغییر کند.
"