خودتونو مسخره کنید!
من در حمام در حال شستن دست و صورت
بچه ها: مهسا یکم بلندتر بخون ببینیم چی میخونی!
-چه دلنواز اومدم اماااا با ناز اومدم... صدام خوبه از توی حموم؟!
حالا همه با هم! شکوفه ریز اومدم اماااا عزیز اومدم....
بچه ها هم همرام میخونن و به مسخرگی صداشونو خیلی بیشتر از صدای من میکشیدن و یکیشون ازون وسط: مهسااا هرچه میخونم بازم بهت نمیرسم!
+میگن صداتو میکشی، بارها و بارها اینو از خیلیا شنیدم، مخصوصا کسایی که بار اول باهاشون برخورد داشتم... ولی خودم هیچ وقت متوجه نمیشم!
ترم پیش بچه ها انقدر ادای منو درمیاورد و هرچی میخواستن بگن کلی صداشونو میکشیدن که عادت کرده بودن و یکیشون میگفت: وای! میترسم برم خونه اینجوری حرف بزنم!
:|
این ترم؛ همسوییتی جدید: صداتو میکشی! نکش! حالا روت کار میکنم تا این عادتتو ترک کنی!
من: اولا این عادتم نیست، مدل حرف زدنمه و خب اگه متوجه میشدم که خودم صدامو نمیکشیدم که!
بعدشم: ترم پیش 8 نفر بودیم؛ اون 7تای دیگه لهجشون عین لهجه ی من شده بود...بعد تو میخوای منو تغییر بدی؟!! :))
+حالا خودم تغییرش میدم عین بقیه! فکر کرده که خیال کرده؟!
+شیطنتا و لوس یازیا و مدل حرف زدن و صدای منو مسخره میکنن و ادا در میارن...منتظرن تاسوژه بدم دستشون! میگم ادای خودتونو درارین! میگن تا تورو داریم چرا ادای خودمون؟! :/
زی زی جان همینه که هست ^_^