پاسخ:
آسمان امشب در آغوش تو پنهان می شود
ماه می بیند تو را بد جور حیران می شود
زلف شب تقلید کرده از خم گیسوی تو
تا پریشان میکنی مو را... پریشان می شود
ماه می خیزد به پشت ابر های قیر گون
تا که روی ماهت از یکسو نمایان می شود
من بهارم مثل گلبرگی ولی بی تو عزیز
چار فصل زندگی شکل زمستان می شود
بی تومثل وزن شعرم بی هجای آخرین
بی تو اما قافیه در شعر 'ویران' می شود
ای بلند اندام من! از من غریبی تا به کی؟
تا که یادم می کنی حالم به سامان می شود
+ امسال تابستون...یه شب توی شهر شما خوابیدیم!